„De salute animarum” – Relacja z otwarcia wystawy

W dniu 25.04.2024 w Muzeum Diecezjalnym w Pelplinie odbył się wernisaż wystawy „De salute animarum” – 200 lat stolicy biskupiej w Pelplinie, której kuratorkami są Lena Rydelska oraz Maria Hotel. Uroczystość otwierającą wystawę poprowadził Dyrektor Muzeum Diecezjalnego w Pelplinie ks. Krystian Feddek. Podczas wydarzenia mieliśmy okazję wysłuchać wspaniałej muzyki dawnej w wykonaniu zespołu Arte Con Brio. Na wystawie rys historyczny „200 lat stolicy biskupiej w Pelplinie” zaprezentował ks. prof. dr.hab. Jan Walkusz. Całość wydarzenia podsumował Biskup Pelpliński Ryszard Kasyna. Na Wystawie zaprezentowano portrety biskupów chełmińskich rezydujących w Pelplinie od 1824 r. oraz eksponaty związane z patronami diecezji chełmińskiej i pelplińskiej (m. in. obraz Świętej Rozalii i patronek pruskich z lat 30. XVII wieku z Rezydencji Biskupiej), jak również zdjęcia i pocztówki archiwalne z XX wieku, ukazujące przedwojenny Pelplin. Ciekawym eksponatem obecnie otwartej wystawy w naszym muzeum jest kielich z fundacji bp. Piotra Tylickiego dla katedry w Chełmży z roku 1603, kielich eucharystyczny, będący darem papieża Jana Pawła II dla biskupa pelplińskiego Jana Bernarda Szlagi. Wystawę będzie można zwiedzać do 15 wrześnie 2024r, na którą serdecznie zapraszamy.

 

Wystawa czasowa-Memento Mori

MEMENTO MORI

Requiem… Szaty liturgiczne znakiem Końca i …Początku.

Wystawa ze zbiorów własnych Muzeum Diecezjalnego w Pelplinie.

Wśród wystawionych szat liturgicznych znajdziecie Państwo wyjątkowy ornat,

w którym Kardynał Karol Wojtyła w 1972 roku odprawiał mszę św. pogrzebową Ks. Bp. Kazimierza Kowalskiego.

 

Otwarcie Muzeum Diecezjalnego w Pelplinie oraz wystawy Wyszyński-Pater Patriae

Dnia 28 czerwca 2022r, nastąpiło oficjalne otwarcie Muzeum Diecezjalnego w Pelplinie po termomodernizacji.

Razem z otwarciem w tym samym dniu odbyło się otwarcie wystawy Pater Patriae, jest to ogólnopolska wystawa sztuki dedykowana Kardynałowi Stefanowi Wyszyńskiemu. Wystawa ta została przygotowana z okazji Jego beatyfikacji i będzie można ją oglądać w naszym Muzeum do 18 września 2022r.

Została ona zrealizowana w różnych technikach (malarstwo,rysunek, fotografia itp.) przez ponad 80 artystów z całej Polski. Celem wystawy jest ukazanie jak ważnym wydarzeniem była beatyfikacja Prymasa Tysiąclecia.

Zachęcamy do odwiedzenia Muzeum i zobaczenia wystawy Wyszyński-Pater Patriae na własne oczy.

     

 

Ocalić od zapomnienia. Zaduszki artysty. Malarstwo Piotra Antoniego Wiatraka (2011)

Artysta urodził się w znanej sopockiej rodzinie, która to pielęgnowała polonijne korzenie. Jego dziadek i ojciec byli dyplomatami na terenie Wolnego Miasta Gdańska i w przedwojennej Polsce. Syn Elżbiety Szlomskiej i Aleksandra Wiatraka urodził się 9 października 1956 roku w Sopocie. Absolwent Wydziału Malarstwa i Grafiki Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (pracownia profesora Józefa Zabłockiego). Dyplom z grafiki artystycznej otrzymał w 1985 roku. Praca zwieńczająca okres studiów uznana została za jedną z bardziej interesujących (Ogólnopolskie Dyplomy Roku 1985). Artysta brał udział w kilkunastu wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce, Niemczech, Szwajcarii, Francji, Hiszpanii, Szwecji, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Japonii. Ostatnia, pośmiertna wystawa miała miejsce w czerwcu 2010 w sopockim Dworku Sierakowskich.

Większość prac Wiatraka przepełniona głębszą symboliką dotyka szczególnie osobistych przeżyć człowieka związanych z jego cierpieniem i moralnym rozdarciem, nieuchwytna staje się zatem granica między światem Dobra i światem Zła. Pejzaże, martwe natury oraz obrazy o tematyce religijnej inspirowane twórczością ludową pojawiły się dopiero w ostatnich latach jego życia, kiedy tworzył w Węgorzewie. Artysta nigdy nie ograniczał się do jednej techniki. Z upodobaniem posługiwał się akwafortą, akwatintą, mezzotintą, suchą igłą, spod jego ręki wyszło wiele monotypii, a także linoryty. Często stosował własne techniki. Konstruował narzędzia pracy po to, by móc wykorzystać każdy materiał, który go inspirował. Eksperymentował. Z naturalnych materiałów takich, jak: kamień, drewno tworzył w swoim atelier małe instalacje, które stawały się z czasem pierwowzorem formy utrwalonej na papierze.

W 2001 roku Piotr Antoni Wiatrak z rodziną zamieszkał w Węgorzewie niedaleko Giżycka. Tu obserwując mazurską przyrodę czerpał z niej natchnienie dla swojej dalszej pracy. Z upodobaniem oddawał się drugiej pasji, jaką była dla niego fotografia. Tych ostatnich fascynacji nie zdołał jednak w pełni rozwinąć. Zmarł 17 lipca 2009 roku we wsi Wesołowo pod Węgorzewem.

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13