MEMENTO MORI
Requiem… Szaty liturgiczne znakiem Końca i …Początku.
Wystawa ze zbiorów własnych Muzeum Diecezjalnego w Pelplinie.
Wśród wystawionych szat liturgicznych znajdziecie Państwo wyjątkowy ornat,
w którym Kardynał Karol Wojtyła w 1972 roku odprawiał mszę św. pogrzebową Ks. Bp. Kazimierza Kowalskiego.
Dnia 28 czerwca 2022r, nastąpiło oficjalne otwarcie Muzeum Diecezjalnego w Pelplinie po termomodernizacji.
Razem z otwarciem w tym samym dniu odbyło się otwarcie wystawy Pater Patriae, jest to ogólnopolska wystawa sztuki dedykowana Kardynałowi Stefanowi Wyszyńskiemu. Wystawa ta została przygotowana z okazji Jego beatyfikacji i będzie można ją oglądać w naszym Muzeum do 18 września 2022r.
Została ona zrealizowana w różnych technikach (malarstwo,rysunek, fotografia itp.) przez ponad 80 artystów z całej Polski. Celem wystawy jest ukazanie jak ważnym wydarzeniem była beatyfikacja Prymasa Tysiąclecia.
Zachęcamy do odwiedzenia Muzeum i zobaczenia wystawy Wyszyński-Pater Patriae na własne oczy.
Zapraszamy na nową wystawę Stanisława Kulona „Świadectow 1939 1946”.
Artysta urodził się w znanej sopockiej rodzinie, która to pielęgnowała polonijne korzenie. Jego dziadek i ojciec byli dyplomatami na terenie Wolnego Miasta Gdańska i w przedwojennej Polsce. Syn Elżbiety Szlomskiej i Aleksandra Wiatraka urodził się 9 października 1956 roku w Sopocie. Absolwent Wydziału Malarstwa i Grafiki Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (pracownia profesora Józefa Zabłockiego). Dyplom z grafiki artystycznej otrzymał w 1985 roku. Praca zwieńczająca okres studiów uznana została za jedną z bardziej interesujących (Ogólnopolskie Dyplomy Roku 1985). Artysta brał udział w kilkunastu wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce, Niemczech, Szwajcarii, Francji, Hiszpanii, Szwecji, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Japonii. Ostatnia, pośmiertna wystawa miała miejsce w czerwcu 2010 w sopockim Dworku Sierakowskich.
Większość prac Wiatraka przepełniona głębszą symboliką dotyka szczególnie osobistych przeżyć człowieka związanych z jego cierpieniem i moralnym rozdarciem, nieuchwytna staje się zatem granica między światem Dobra i światem Zła. Pejzaże, martwe natury oraz obrazy o tematyce religijnej inspirowane twórczością ludową pojawiły się dopiero w ostatnich latach jego życia, kiedy tworzył w Węgorzewie. Artysta nigdy nie ograniczał się do jednej techniki. Z upodobaniem posługiwał się akwafortą, akwatintą, mezzotintą, suchą igłą, spod jego ręki wyszło wiele monotypii, a także linoryty. Często stosował własne techniki. Konstruował narzędzia pracy po to, by móc wykorzystać każdy materiał, który go inspirował. Eksperymentował. Z naturalnych materiałów takich, jak: kamień, drewno tworzył w swoim atelier małe instalacje, które stawały się z czasem pierwowzorem formy utrwalonej na papierze.
W 2001 roku Piotr Antoni Wiatrak z rodziną zamieszkał w Węgorzewie niedaleko Giżycka. Tu obserwując mazurską przyrodę czerpał z niej natchnienie dla swojej dalszej pracy. Z upodobaniem oddawał się drugiej pasji, jaką była dla niego fotografia. Tych ostatnich fascynacji nie zdołał jednak w pełni rozwinąć. Zmarł 17 lipca 2009 roku we wsi Wesołowo pod Węgorzewem.
Unikalny zbiór 42 grafik polskiego Artysty żyjącego i tworzącego na Białorusi jest niezwykłą wizją kościołów na Grodzieńszczyźnie. Oryginalna, owiana tajemnicą technika własna Kiczki, nadaje dramatyzmu przedstawionym budowlom; niektóre z nich są zarazem realistyczne jaki i metafizyczne. Odciśnięta jest w tych pracach dramatyczna historia Grodzieńszczyzny i nadzieja na życie i przetrwanie.
Kolekcja, zwana małą, jest wyjątkowa także dlatego, że większość twórczej spuścizny Stanisława Kiczki spłonęła doszczętnie jesienią 2007 roku. Prezentowany zbiór jest więc wyjątkowy.
Stanisław Kiczko
Urodził się 21 lipca 1943 roku we wsi Świrydy, niedaleko Szczuczyna na Grodzieńszczyźnie, tam spędził też dzieciństwo. Wyższą Szkołę Pedagogiczną ukończył w Witebsku na Wydziale Malarstwa i Grafiki. Pierwsza jego wystawa odbyła się w 1968 roku w Witebsku. Potem pracował w szkole średniej w Grodnie jako nauczyciel, następnie w firmie państwowej Kombinat Mastactwa. Regularnie wystawiał swoje prace: 1970 r. – w Grodnie, 1981,1983, 1984, 1989, 1990 r. – w Mińsku, 1980 r. – w Moskwie, 1982 r. – w Sankt-Petersburgu, 1985 r. – w Smoleńsku, 1984 r. – w Poniewieży. W 1987 r. został przyjęty do Związku Plastyków ZSRR. Od 14 lat jest prezesem Towarzystwa Plastyków Polskich przy Związku Polaków na Białorusi.
Wyspecjalizował się w malowaniu kościołów Grodzieńszczyzny. Stopniowo doszedł do oryginalnej i rzadko spotykanej mieszanej techniki malarskiej. Ma własny niepowtarzalny styl, mający korzenie w malarstwie naturalistycznym z odrobiną abstrakcji. Temat odnowienia, zmartwychwstania i życia świątyń staje się jego życiowym tematem, z którym są związane jego prezentacje indywidualne z ostatnich lat. Były to wystawy w Warszawie i Krakowie w 1990 r., w Białymstoku 1990 r. i 1992 r., w Ełku w 199 3r. i 1994 r., w Mińsku i w Warszawie – 1996 r., w Chellie i Minden (Niemcy) – 1996 r., w Pułtusku, Warszawie i Ełku – 1998 r., w Węgorzewie – 1999 r. W grudniu 2003 roku odbyła się wystawa poświęcona 60-leciu urodzin i 35-leciu twórczości Stanisława Kiczki pt. „Królestwo Boże” w Polskiej Szkole w Grodnie, na której przedstawiono ok.60 prac.
Prace Stanisława Kiczki znaleźć można w zbiorach Państwowego Muzeum Historii Religii i Muzeum Historyczno-Archeologicznego w Grodnie, w zbiorach państwowych i kolekcjach prywatnych zarówno na Białorusi jak i w Polsce, Niemczech, Austrii, Holandii, Belgii, USA oraz na Watykanie.
Artysta miał zaszczyt przekazać swoje obrazy Janowi Pawłowi II, Lechowi Wałęsie, kardynałowi Kazimierzowi Świątkowi, biskupowi Aleksandrowi Kaszkiewiczowi, arcybiskupowi Tadeuszowi Kondrusiewiczowi.Stanisław Kiczko jest współautorem i bezpośrednim wykonawcą koncepcji muzeów Grodna, odtwarzał wnętrza domu Adama Mickiewicza w Nowogródku.
W 2005 r. Stanisław Kiczko został odznaczony medalem „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.Kolekcja, zwana małą, jest wyjątkowa także dlatego, że większość twórczej spuścizny Stanisława Kiczki spłonęła doszczętnie jesienią 2007 roku.
Jacek Chromy
Bożonarodzeniowe inspiracje. Bombki ręcznie malowane i szopki drewniane współczesnych artystów…
W ramach wystawy zapraszamy na lekcje muzealne i konkurs plastyczny adresowane do uczniów szkół podstawowych. Celem zajęć jest nie tylko przekazanie historii o tradycjach towarzyszących obchodom Świąt Bożego Narodzenia, ale ukazanie w jaki sposób temat ten zaistniał w sztuce inspirując artystów dawnych i współczesnych. Proponowane przez nas lekcje łączone z zajęciami plastycznymi są bardziej przystępną i ciekawszą formą prezentacji wystawy dla najmłodszych.
Bombki z prezentowanej kolekcji będą dostępne również w sprzedaży.
Skarby Pelplińskiej Książnicy…
Na ekspozycji znalazły się 43 unikatowe rękopisy, starodruki oraz inkunabuły z najcenniejszym: Biblią Gutenberga – stanowiącą najwymowniejszy symbol początków drukarstwa. Obok Biblii prezentowany jest XIV – wieczny graduał cysterski z przepięknymi iluminacjami oraz piękne skórzane oprawy ksiąg pochodzących z dawnych bibliotek zakonu kartuzów i bernardynów.
Potężnymi zbiorami pelplińskiej biblioteki, która posiada ponad 120 tysięcy woluminów druków nowych, 543 inkunabuły, 640 rękopisów i około 13 tysięcy starych druków zachwycali się uczestnicy XXVII Międzynarodowego Kongresu Bibliofilów, którzy odwiedzili Pelplin 27 września.
