Konserwacja ołtarza Mariackiego zakończona

Zakończyła się konserwacja i restauracja jednego z ważniejszych obiektów znajdujących się w bazylice katedralnej w Pelplinie – ołtarza Wniebowzięcia NMP z 1618 roku, zwanego często Mariackim. Prace prowadzone były dzięki dotacji z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Kurii Diecezjalnej w Pelplinie. Ministerstwo Kultury przyznało dotacje w ramach programu Dziedzictwo kulturowe, priorytetu 1 Ochrona Zabytków. Konserwacja przeprowadzona została przez zespół dyplomowanych konserwatorów z Torunia pod kierunkiem mgr Agnieszki Katarzyny Przepióry i mgr Michała Ziemkiewicza. Nad pracami nadzór konserwatorski sprawował Diecezjalny Konserwator Zabytków ks. kanonik Wincenty Pytlik oraz Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Gdańsku. Konsultacje z zakresu historii sztuki prowadzone były przez dra Juliusza Raczkowskiego.
Był to pierwszy etap prac obejmujący pierwszą kondygnację wraz z predellą, czterema kolumnami, dwoma uszakami oraz dwoma rzeźbami. Pełnej konserwacji poddane zostały dwa obrazy autorstwa Hermana Hana: „Pokłon Pasterzy” oraz „Wniebowzięcie NMP”.
Celem konserwacji było przede wszystkim zapobieżenie dalszej degradacji obiektu, w którym stwierdzono czynne żerowiska kołatków. Drewno poddane zostało zabiegom dezynsekcji, dezynfekcji oraz impregnacji. W celu przywrócenia pełnych walorów estetycznych ołtarz oczyszczono z zabrudzeń powierzchniowych, podklejono osypującą się zaprawę, usunięto wtórne złocenia wykonane szlagmetalem, imitującym złoto, oraz przemalowania polichromii , zrekonstruowano, oraz wyretuszowano partie złocone, srebrzone i polichromowane. Obrazy oczyszczono, usunięto pożółkły, zaślepnięty werniks oraz przemalowania, a następnie uzupełniono ubytki zaprawy, warstwy malarskiej i zabezpieczono.
Obiekt został również przebadany przez specjalistę z Zakładu Technologii i Technik Malarskich UMK w Toruniu mgr Adama Cupe. Wykonane zostały badania spektograficzne XRF warstw malarskich próbek na spektrometrze rentgenowskim PW4025, analizy mikrochemiczne pigmentów, badania klasy związków organicznych oraz zdjęcia w świetle UV, oraz w podczerwieni. Konserwacja obiektu zakończyła się pełnym powodzeniem. Podczas prac konserwatorzy odkryli wiele interesujących szczegółów, które dotąd pozostawały zakryte. Praca przy tej klasy obiekcie wymagała niezwykłego doświadczenia, kompetencji oraz była bardzo misterna. Od dziś możemy się cieszyć poruszającym pięknem i niezwykłymi walorami artystycznymi ołtarza.